1. (bnr: sal bi salo xwezî bi paro)

biwêja ku ji bo rewşên ku her ku diçe xerabtir dibe, tê gotin.

2. (bnr: xwendîna bijîşkî)

3. gotina ji bû salên bihirîne bikartînin zanin ku cardin nayên jî dîsa xwezî tînin û dadqurtînin û vê gotinê dibêjin ne sal ne meh ne jî hefte rojên ku diçin meriv xwezîya xwe lê/pê tîne lê bê feydeye

4. Biwêja ji bo rewşên her ku diçê xiraptir an jî kesekê her ku diçê ker û ehmeqtir dibê tê gotin. Di heman wateyê de biwêjeka diya min jî heye. Dema em piçûk bûn me nehsîtî (yaramazlık) bikira digot; "Zarokên filehan dema piçûk in dibêjin hêk, mezin dibin dibêjin qaqê."
Yanî hingî hûn mezin dibin hun xiraptir û kertir dibin.
Lê min fêm nekir çima gotine zarokên filehan.

5. teq û req - pela dawîya salnameyê

6. gotineke pêşiyan a kurdan e ku peyva "par" tê de tê maneya sala berî îsal. xwe bi her halî dişibîne peyva "pêr" ku maneya wê jî roja berî do ye. pêr j'bo rojan, par j'bo salan bikar tê.